Historia neonu zaczeła się już w renesansie. Pierwsze rurki neonowe nie zawierały żadnego gazu. Gaz szlachetny (Neon , Argon , Xenon) został dopiero odkryty pod koniec XVII wieku przez francuskiego astronoma Jeana Picarda. Odkrył on, że przepływający prąd może powodować wytworzenie zielonego światła w rurce wypełnionej rtęcią, kiedy się nią potrząsa. W 1709 roku Francis Hawkesbee opublikował pierwszą książkę będącą wynikiem badań nad procesami wytwarzania światła w rurkach.

Bardziej kontrolowane eksperymenty zostały przeprowadzone dopiero przez Faraday'a w 1835 roku i później przez Geissler'a w latach sześćdziesiątych XIX wieku. Odkrycie zjawiska świecenia niektórych gazów skupionych pod niskim ciśnieniem rozpoczęło nowy etap w historii neonów. Od połowy XIX wieku Geissler, Plucker, Crooks i Hittdorf zaczęli przeprowadzać eksperymenty polegające na pokrywaniu rurek neonowych różnego rodzaju powłokami chemicznymi, co można uznać za początki dzisiejszych luminoforów.

W latach 1893 - 1910 po raz pierwszy zastosowano takie rurki na skalę użytkową. Rurki te zostały nazwane "rurkami Moor'a" - od nazwiska wynalazcy profesora D. McFarlana Moor'a. Były one wypełnione azotem i dwutlenkiem węgla. Wadą uniemożliwiającą zdobycie dużej popularności była niska trwałość.

W roku 1910 francuski uczony Georges Claude wytworzył rurki neonowe, które mogły być wykorzystywane na skalę przemysłową (patent z 19 stycznia 1915 roku). Nie rozwiązał on jednak problemów z szybkim czernieniem i przepalaniem neonów, które w związku z tym były bardzo efektownym, ale niezwykle drogim środek świetlnego wyrazu. Pierwszym neonem wykorzystanym w celach reklamowych był wyprodukowany przez współpracownika Claude'a, Jacques Fonseque'a neon reklamujący zakład fryzjerski (1912). Pierwszy neon w Stanach Zjednoczonych został uruchomiony w 1923 roku, a reklamował on firmę zajmującą się sprzedażą samochodów - PACKARD.

Od 1925 roku gwałtownie wzrasta ilość przedsiębiorstw kupujących patent Claude'a i neony zaczynają wypierać tradycyjne żarówki. Przed rokiem 1930 zwrot "Claude Neon" był tak popularny, że wielu ludzi myślało, iż człowiek, który zapoczątkował cały przemysł miał na imię Neon.

Lata pięćdziesiąte i sześćdziesiąte wieku XX był okresem zmniejszenia popularności neonów bowiem wtedy pojawiły się pierwsze lampy fluorescencyjne. Było to powodem dużych ograniczeń produkcji i zamykaniem fabryk zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych. Wczesne lata siedemdziesiąte to czas powrotu mody na neony. Wprowadzane są do użytku pierwsze sterowniki umożliwiające tworzenie prostych animacji oraz znajduje się nowe zastosowanie dla neonów - podświetlanie liter przestrzennych.

Największy rozwój przemysłu reklam neonowych to lata 1980-1990. W tym czasie udoskonalono technikę produkcji do tego stopnia, że neony zaczęła cechować niespotykana przy innych źródłach oświetleniowych trwałość. Popularność neonu w Stanach Zjednoczonych wzrasta do tego stopnia, że reklamy neonowe zaczynają stanowić większość wykorzystywanych nośników reklamy zewnętrznej.

Najlepszym dowodem dużego zainteresowania i dynamicznego rozwoju branży neonowej jest fakt, iż w 1980 roku w Stanach Zjednoczonych istniała tylko jedna szkoła ucząca technik produkcji neonów, a w roku 1990 było ich już dwadzieścia.

DATA	NAJWAŻNIEJSZE WYDARZENIA W HISTORII NEONÓW
384-322 p.n.e.	Arystoteles. Początek dynamicznego rozwoju nauki. Aż do epoki Renesansu twierdzono, że istnienie próżni jest logicznie niemożliwe.
1600	William Gilbert. Ustalenie naukowych metod rozróżniania sił elektrycznych i magnetycznych.
1630	Galileo. Wytworzenie pierwszej częściowej próżni.
1643	Ewangelista Torricelli. Pierwszy termometr rtęciowy.
1645	Otto von Guericke. Pierwsza pompa próżniowa.
1660	Słynny eksperyment Magdeburski. Szesnaście koni nie może rozdzielić dwóch miedzianych kul, wewnątrz których była próżnia. Robert Boyle ulepsza pompę próżniową. Otto von Guericke konstruuje pierwszą maszynę elektryczną.
1675	Robert Boyle. Publikacja pierwszej angielskiej książki o elektryczności. Picard zauważa efekt świecenia w próżni.
1678	Robert Hooke. Teoria gazu jako zbioru ogromnej ilości cząsteczek.
1747	Teoria cząsteczek dodatnich i ujemnych elektrycznie.
1748	William Watson. Pierwsza demonstracja przemieszczania cząstek elektrycznych w próżni.
1800	Alessandro Volta. Bateria elektryczna i pierwsza maszyna napędzana indukcją elektromagnetyczną.
1831	Michael Faraday. Teoria indukcji elektrycznej, rozwój generatora prądu i silnika elektrycznego.
1852	Sir George Stokes. Odkrycie świecenia fosforu pod wpływem promieni UV.
1857	Heinrich Gessler. Ekserymenty z złożonymi pod względem chemicznym szkłami.
1859	A.E.Becquerel. Pierwsze połączenie fosforu z rurką próżniową.
1870	Sprengil. Pompa wysokopróżnowa.
1874	Udoskonalenie pompy próżniowej McLeod’a.
1879	Thomas Edison. Żarówka.
1898	William Ramsey. Odkrycie Neonu, Kryptonu i Xenonu.
1901	Peter Cooper Hewitt. Pierwsza użytkowa lampa rtęciowa.
1909	Zbudowanie pierwszego, w pełni sprawnego neonu w Newark, New Jersey.
1911	Patent Cloude’a. Początek wytwarzania neonów na szeroką skalę.
1921	Pierwszy neon używany w celach reklamowych. Wykonany dla Pacard Motors i umieszczony w San Francisco.
1938	Pierwsza fabryka masowo produkująca neony

ŻRÓDŁA: Blazek D. M., Neon. The next generation, ST Publication Inc., Cincinnati 1995; Caba R. L., Neon Principles. The Art of Shaping Light with Neon, A Neon Press Publication, Portland 1992